İSTANBUL

Ýsyanlar seninle baþladý,
Seninle bastýrýldý tan vakti baþlayan ayaklanmalar,
Cevapsýz sorular sana soruldu,
Sende bulundu meçhullerin failleri.

Dertle deva sende buluþtu Ýstanbul,
Mübalaðanýn en gerçek örneði sensin.
Fatih, aslýnda seni fethetmek için doðdu,
Orta Çað,sen teslimiyetinle onu yok edesin diye yaþandý.

Þair "canan" diye hep sana seslendi Ýstanbul,
Hep seni dinledi "gözleri kapalý",
Þiirlerde tema da sendin ölçü de sen...
Masallarda mutlu son sendin Ýstanbul.

Her güzel gibi senin de kusurun yok deðil ya:
Mecnun’un Leyla’ya bakan gözüyle
Benim sana bakan gözüm bir Ýstanbul,
En büyük aþklarýn telmihisin sen.

Sen benim çilehanem, dergahým,
Sen benim çýkýþ kapýsý olmayan ’han’ým...
Sen herkesin aynasý:
Sana bakan herkes kendini görür,
Sana varan herkes mabedini bulur.

Bana cevabýný bildiðin sorular sorma Ýstanbul,
Dünyanýn bir kesiþim kümesi varsa, o sensin:
Herkesten bir parça taþýr,hiç kimseye benzemezsin.
Sosyal Medyada Paylaşın: