Yoksul Hayat

Alisigim seni hersabah görmeye
Ama yoksun
Bicak sirtinda yasiyorum yalnizligin koynunda
Issiz yasli gözlerimde sakliyorum
Resimdeki solgun yüzünü
Yoruldugumu söylemek istiyorum
Sokak fenerlerine
Onlarda düskün onlarda sönmüs
Aydinlatmiyor
Karanlikta büzülmüs köseleri
Tutsak kaliyorum ugultularin
Siyah gözlerinde
Makamsiz bir keman sesi
Agliyor gecenin sesinde
Koca sehir üstüme yikiliyor
Dolastigimda nemli sokaklarda
Kirli bakislarin arasinda
Boguyor pes pese gecen
Sahte insan adimlari
Mihlaniyor icime hasretin
Bir ok gibi
Ne ayaklarim yürümek istiyor
Ne ellerim beni tutuyor
Kokusmus yasam cemberinde
Gözlerindeki mavi boncuklari
Ariyorum uyumayan düslerimde
Bir yildiz gibi parlardi
Siyah gecelerin kör bakislarinda
Nedenini bilmedigim yoklugun
Yagmur kokusunda
Cigerlerime doluyor
Sonbaharda yapraklari dökülen
Bir agac gibi hissediyorum
kendimi
Kimsenin bilmedigi bir limana
Yanasdim yirtik yelkenlerimle
Ansizin seni görürüm diye
Belkilerle yasiyorum
belkilerle gidecegim bu yoksul hayattan
Sen hala yoksun..
Sengül Kaplan Teke
02.11.2010




Sosyal Medyada Paylaşın: