nefessin

Düþünceyi diþledim
kýzýl elma kokulu
kafdaðýna ulaþtýðýmda
düþürdüm
düþkünlüðümü
baþým erdi muradýma
bekleyiþlerime ekledim
eksik yanlarýmý
yamaladým sana gökyüzü
aya tutundum
yýldýzlara bölündüm
galaksilere savurdum
dördüncü boyuttu
durdum
çömeldim
yüzsürdüm
sefilliðime
sefran

eskitmedi zaman beni
bende bensiz yaþayaný
terketmedi çýðlýðým
sesime renk kattý
sessizliðim
sensiz

düþlerimi kovaladý
uykusuz gecelerim
düþüncemi erteledi
kabus
kaos
kurgulamaða yetmedi
yitirdiklerim
kuyusuna düþtüm yusufun
karanlýktan varettim seni
el yordamý
dil yongasý
gül goncasý

yýlgýnlýðýmsýn
yenilgimsin
yergimsin
yenileþemediðim
yineleþtiðim
ezberimsin...

yanýlgýmýsýn
yalýn
yalý
yal
acýkmýþlýðým
doyumusuz canavarýmsýn
çiðerimi söken
dikiþsiz yaramsýn
kanamayý unutmuþ
döl yataðýmsýn
kurumuþ
kurþun tadýsýn
damaðýmda filizlenen
bal peteði

durgun suyumsun
yosunum
yosmamsýn
yaslý bakýþlarýna sýðýndýðým
arýmsýn
namusumsun benin
kayýp elim
kýrýk kolumsun
yalpalayan darýmsýn
asýlamadýðým
çürük ipimsin
ipsizliðim
sapsýzlýðýmsýn
hesapsýz...

somut delilimsin
deliþmen sevdamýn
soyut tablomsun
yarým yamalak
caresiz rengisin
kýlýç kýzýlý
keskin dudak yarasý
kabuk baðlamýþ

abuk sabuðumsun
salýnan günüm
salýya sarkmýþ
erlelemelerimsin
terli elimsin
tedirginligim
temize çektiðimsin
avuçumdaki kaderi çizilmiþliðim
kimliksiz kiþiliðimsin
kayýp
ayýp
utanmasýzlýðýmsýn
çýrýlçýplak
çapkýn göz atýþýmsýn
þehla bakýþým
þahý merdanýmsýn vesselam

baldýran otundan süzülmüþ
ölümüne sevdalanmamsýn
tabutluðumsun
hücre hücre
onarýlmaz usumsun
deli divane
kabusumsun
düþlerime atýlmýþ düþeþsin
kapýlarý sökülmüþ
kaleleri yýkýlmýþ
kellesi alýnmýþ
gövdesiz
taçsýn
güldeste
nefessin

Bu öyküsel düttürü, abus sabuk vede anlaþýlmayanlara, anlamsýzlara adaklanmýþ...
Tüh anlatamadým gene!
Görsel: Shirin Nezhat
Sosyal Medyada Paylaşın: