Kalbimin sahibi
Alýrdým yaný baþýma seni
Koyardým kalbimin en yaralý kýsmýna
Herþeyden o kadar yara aldým ki
Bakmadan ardýma emanet ederdim kalbimi sana
Bakmazdým kör býçak sýrtlarýna
Ne keserdin ne de kanatýrdýn en aðýr yaralarýmý
Emin olmadým kimseden ve hiç bir þeyden bu kadar
Aldýðým nefestin bir bahar sabahýnda
Kokladýðým bir çiçektin kýþ ortasýnda
En deðerli hazinemdin doðduðum günde
Ne sarýlmak ne de dokunmak sadece sokulmak
Sýcaklýðýnda kaybolmak
Soðuk odalarýndayým yine hayatýn
Üþümüyor, ne kalbim ne de bedenim
Dokunmuyor aciz eller yüreðime
Akýtmýyor yaþlarýmý artýk insafsýz sözler
Umurumda deðil artýk zalim insanlar
Bir sipersin benliðimde
Dalga dalga gelse de aðrýlar acýlar
Savurmuyorsun atmýyorsun acýmasýz rüzgarlara
Kavuþuyor artýk ellerim güneþine
Ve sen doðuyorsun bütün zamanlara..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.