iþ
sizin olsun
sizin olsun bu dünya,verdim sizlere onu,
götürüp deðirmene üðüdün edin unu,
istersen al kumaþtan yapýn bedene,donu,
yoktur bu gidiþatýn ,nihayette sonu,
kaldýrdým,hýrsýmý artýk bu fani dünyadan,
karýþtýk,evlada,geline ve torunlara,
daha bellemedim,hiç kimsenin,huyunu,
incitme arkadaþ hiç kimsenin gurunu,
ne yar sevdim, ne yaran, kaldým yapa,yanlýz,
sizler dünya malýna,bense çilede amansýz,
þu gurbet elinde ,kaldým güçsüz,takatsýz,
anladýmki herþey boþ,nihayette sonu.
daðlar bile giyindi, beyaz gelinliðini,
bu devirde okuyor,yine herkes bildiðini,
bir aþkým bimiyor, ne kadar sevildiðini,
bilsede ulaþamýyorum,hihayette yoktur sonu.
gül kadar narin olsakta,ömrümüz vefa etmez,
yýllar ne kadar geçsede,ecele diretmez,
gönül sakin olursa, kötülük,üretmez,
üretenlere kalmadý bu dünya bir gün gelir sonu.
idris koþaca istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.