Akıl-kalp arası gizlenen şiirler
Almuti
Akıl-kalp arası gizlenen şiirler
Sükün (vav) Sen sakin ol, sükunda eylen biraz
Vav nunda sükundur kün emrinde
Kaf’ýn sýrrýyla boþa vakit kaybetme
Kenzi mahfiyi nunda ara denildi
O ne doðuda nede batýda bulunur
Doðunun da batýnýn da rabbidir o
Her ikislndende geçmek sükunladýr
Sen sükun etsende o durmaz yerinde
Her yerde oynayan odur yenin içinden
Amelinizi de derken vav ile söyledi
Sükun, hareket iyi bak vavýn elinde
Rüya aleminde vavýn eli olmuþuz
Ýyi sükun ederse hem dýþýn hem için
Düþünceler de kaybolup gittiðinde
Bir manzara olur ki basiret bilgisi
Leyletel esrayý böyle seyran edersin
Sende en yazýlý farkedersen eðer
Sükundan kün geldi bilinmek için
Ne tarafa bakarsan o gizlidir görülen
Odur yaratanlarýn en güzeli denildi
Müþahede Sen ateþle oynama býrak herþey güzel
Neye yönelirsen böyle bir kývýlcým çakar
Bir zerre ki izinsiz oynarsa yerinden
Kainatta taþ üstünde taþ kalýr sanma
Bu alemde sýrrý görmenin adý müþahede
Sanma þehit olmadan görebilirsin
Sen kendini þahit edemezsin iyi bil
Þehit edenle þahit olan ayný olmadýkça
Bilinmezin sýrrý basiret olmadan gelmez göze
Basiret gördüðün þeylerden gizli deðil
Kur’aný bölenlerden hesap sorulur
Böylece kesrette vahdeti yaþarsýn
Aklýbaþýna gelmek Akýlbalið olmak ister her çocuk adet bu
Hiç sorumluluk yokken sorumluluk ister
Sonra sýzlanýr bilinmezin önünde aðlayarak
Taþýyabileceðimden fazla yük yükleme diye
Önce iyidir akýllý olmak herzaman deðil
Sen aklýna binerek emaneti yerine koy
Sorumluluðu taþýyabilene býrak rahat ol
Sýratý geçerek salatý ikame et ve huzura gel
Doðmak Güneþ ile insanýn doðmasý ayný mý
Aslýnda her ikisi de ayný þeydir bilene
Ýkisi de önceden varken görünür oldu
Yoktan var olan kimdir iyi düþün
Unutan geçmiþini yaratýldým der
Doðmayý yaratýlmakla ayný sanar
Unutturan ya þeytan ya da allah
Unutturulan yerde musa hýzýrý buldu
Zikir hatýrlamaktýr bilirsen aslýný
Aslýný bilenle birlikte otururum dedi
Birlikte dedi diye hep iki düþünürsün
Aslýný bilirse ancak tek olan bilir
Ba sýrrý Ýnananlara müþrik denildi Yusuftan
Allaha inanan billahý bilsin denildi
Babil kuyusundan geldi ba’nýn sýrrý
Sen sende gizli öbür seni bilmelisin
Bütün kur’an fatihata gizli denildi
fatiha da gizlendi besmele içinde
Besmeleyi iyi bil oda ba’da gizli
Ba ise noktanýn giydiði bir elbise
Besmele vekil sözüdür iþin baþýnda
Hem de vekilin kendisidir bilen için
Ýþin hem baþýdýr hem de sonu olur
Et, kemik ve toprakta hemde yazýda
Kendinden kurtulmak Kurtulmak kurtulmakta gizli
Önce kendinden kurtularak yap bunu
Kendinden kurtulmak için yol ararsýn
Kendindeki kendinin ne olduðunu bil
Olmazsa olmazlarýndýr senin duvarýn
Kendin belirliyerek inþa edersin sen onu
Kendi elinle yaptýðýn puta taparsýn da
Putun sana taptýðýný bilmezsin hiç
Putun, kaderini yazdýðýn bir kitaptýr
Baþka hiç Bir kitap tanýmazsýn artýk
Putun sevgilindlr, kaptýrmazsýn kimseye
Ona kimseyi de sövdürmezsin artýk
Sen baþkasý olma kendin ol temizle evini
Aslýnýn tertemiz olduðunu bilerek iþe baþla
Fikirlerinle kirletme Allahýn evini
Her iþi iþi yapanýn kendisine býrak
Olduðu gibi býrakýrsan rahat edersin
Her çiçek kendi renginde güzeldir
Býrak artýk elinden fýrça ve boyayý
Bütün renklerde bir güneþ gizlidir
Ýnsan aynada görür ancak kendi yüzünü
Aynaya bakýpta yüzünü temizlemelisin
O uðraþtýðýn þey aynanýn camýndaki görüntü
Neden ayna yerine kendi yüzünü temizlemezsin
Ýsmi Azam La diyebilende hiç kalýr mý varlýk
Hakikatinde aleminde kendisi odur
Ýyi bakarsan görürsün tek ilah o
Ýyi bakmazsan kendini göremezsin
Kýyamette görürsün ancak nefsini sen
Ya da nefsini görmen kýyametindir
Bilmekle görmek ayný þey burda
Bak her ikisine de basiret denilmiþ
Bas parmaðýný dokunduðun odur
Parmaðýn ucunda hem parmakta
Aslýnda dokunabildiðin birþey yok
Sen sadece dokunduðunu sanýrsýn
Önce rüyada olduðunu bil gerçek bu
Sonra rüyanýn hakikatini iyi yaþa
Anlarsan bilirsin nedir hayy sýrrý
Rüyada görülene ismi azam dediler
Görmek Kime arkaný dönmüþsen batmýþtýr o
Yüzünü döndüðünse doðar yeniden
Doðu yüzün, batý ardýn olur bilirsen
Önüne ardýna bakmadan yürümelisin
Saðýn sol olur, solun da sað aynada
Aynaya bakandýr aynada görülen
Ya ayna kim iyi bildinmi sen onu
Aynaya bakan aynanýn kendisidir
Dýþ-iç, sað-sol, bütün yönler kaybolur
Hepsi ayný noktadýr, zaman da yok
Ama’da görülmez hiçbir þey amma
Yine ama’dýr gördüklerinin hepsi bil
G ile görülür, K görmeyeni anlatýr
Ama derler hiç bir þey görmeyene
Vahdetin sýrrýdýr bu iyi bilirsen eðer
Ör’düðün bilgidir bütün gördüklerin
Çok’luk görme yeridir yok’luk kör’meme
Cehennem bilme, cennet görme yeri
Çoðunluk azaptadýr sözüne iyi bak da
Nedir bu cennet-cehennem iyi anla
Görüyorsan birþeyler çoklukta olmalýsýn
denilmedi mi çoðunluðunuz azaptadýr
Alem yani çokluktur elem veren acý
Çünkü sen onu gördün, öyleyse tat azabý
Ama-rüya Ýnsan amadan her iki yana salýnýr
Bir yaný dýþ rüya, diðer yaný iç rüya
Her iki rüya arasýnda gezinir fakat
Ama’da olduðunu ya bilir ya bilmez
Uykudayken içinin içinde bir rüyadadýr
Uyandým dediðinde dýþýnýn içinde rüyada
Aslýnda ne dýþý vardýr ne de içi bilirse
Dýþ da, içde bir görüntüdür kendini bilene
Tanýma Herþey insanýn kendini tanýmasý içindir
Tanýyacaðýn sen gördüðün sen deðil ki
Gördüðünü zaten görmedesln býrak onu
Göremediðini tanýman söylendi sana
Bütün hükümlerin görmek üstüne ise
Hepsi boþa çýkacak dendi kýyamette
Çünkü gören kim onu bilmedln daha
Tanýmanýn Aslý bilmektir görmek deðil
Görülmezliðini bilmek görmek demek
Bilinmezliði bilmek de bilmek demek
Geri kalanýn hepsi rüyada bir oyun
Rüyayý da kendin gördün sanýrsýn
Üç kolluda talep Talep etme kendinden gayrý bir þey
Matlubunun O olduðunu bilerek
Sen istekten çýkarsan isteyen odur
Sen istediðinde o kaybolur senden
Dileyemezsin ben dilemedikçe dedi
Ýyi bak söze de bu ne demek düþün
Dilek sahibi tek o imiþ bunu anla da
Aradan çekilmenin yolunu bul sen
Sen varkende dilek onun bilmezsin
Sen yokken de zaten odur dileyen
Ýster var, ister yok ol ona farketmez
Sadece sen kim olduðunu bilmezsin
Saadet kim olduðunu bilmede gizli
Yanmak da kimliðini bilince baþlar
Öyleyse fark yok kahýr-lütuf aynýdýr
Yananla- yakanýn ayný olmasý gibi
Öyleyse istediðinde uzaklaþýrsýn ondan
Yada varlýktan çýkýp aynýlaþýrsýn
Senliðinin içindeki seni çýkar da
Sen-ben uzaklýðý kalmasýn arada
Ýstek-isteyen ve istenen üç þeydir
Aklýn üçe kadar düþürebilir ancak
Üç kollu gölge serinletmez dendi
Ya tek ol rahatla ya da çokta kal
Çokluk tanýmak için vardýr tek ehadý
Çokluðu tek yapan tanýr ancak onu
Hala üç kolluda serinlik arýyorsan
Napalým aradýðýn þeysin sen denildi
Üç kolluda his His ne, hissetmek ne, hissedilen ne
Yine üç kollu gölgedir bu bilirsen
Kurtulursan gölge akýldan geçersen sýratý
Aradýðýn þey olur deve gibi kývýlcým
Lamelifin var elifi, lamý birde okuyaný
Ýyi bil kara kilime bu nakþý dokuyaný
Kaderin ilmi, sýrrý ve birde kendisi var
Sen kader ilmi ile sýkýntýný örtersin
Dert var, yaratan ve yaþayanda var
Herþey yine üç gölgeye gelir akýlda
Üç karanlýk içinden çýkamaz bu akýl
Kaderin sýrrýda üç gölgeye mahkum
Kaderin kendi ol da çýk gölgeden
Çýkacaðýn birþey kalýrsa eðer geride
Herþey bir þey, tan yeri aðarmadan
Habib noktasýna gelince kalmaz þey
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.