KALBİMDEN DÜŞEN BİN PARÇA
KALBÝMDEN DÜÞEN BÝN PARÇA/ K U R T U L U Þ
Bu gece kalbimden düþen bin parça.
Gökyüzü çöplüðünden yýldýz eskisi toplayan,
sýcak nefesi emek kokan,
kaybolmuþ düþlerin prensesi sevgilinin,
cansýz sözlerinin öldüðü saati biliyorum artýk.
Evet biliyorum rüyalarýmý iþgal edenin,
çocukluk korkusu ayrýlýk vakti olduðunu.
Oysa kalbime ne vakit girmiþti,
kaþla göz arasýnda
bilmiyordum bile.
Ipýslak bir çift gözle,
dört çocuklu anne telaþýnda
sevmiþtim seni.
Ve bol çamlý orman havasý nefesinle
umutlanmýþtým.
Kapalý zihnimde florsan etkili
þimþekler çaktýrmýþtýn,
akþamdan kalma
sarhoþ yýldýzlar altýnda.
Þimdi ölüm suskunluðunda,
sonsuzluða uzanan bir veda zamaný,
köylü kalbimle sana yalvarýyorum:
incelikli veda sözlerinle,
karný tok terkedilmiþlerden
yapma beni!
Özgürlük soluyan düþüncelerimle
bir baþýma býrakma beni.
Unutma!
teorim sensin pratiðimde,
ilk sevdiðim sensin öptüðümde,
acý bana!
Aðlamaklý noktalarla biten þiirlere
kurban etme beni.
Sýcak Çukurova tarlalarýnýn
ter kokan yýllarýnýn hatýrýna,
sonsuza kadar sev beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.