Haz

Derviþ postunda
Öylesine haz duyarak
söylüyordu ki tesbihi.
Sonra,
Birden irkildi;
Yakasýndan tutan melek
Gözlerine,
Çakmak çakmak bakarak
Kendine gel,
Nasýl da kendinden geçmiþsin
Nedir bu yaptýðýn
Haz içine iþlemiþ
Yer yetmemiþ gökyüzünü kendine pay etmiþsin.

Kalktý yerinden.
Eylemsizlik döküldü her bir adýmda.
Ýçi boþ kelimelerdi diline doladýðý
Sade dilinden düþen
Kalbine düþmeyen
Kelimeler...

Þimdiye kadar hiç bu kadar
Can sýkýcý deðildi,
Hiç kalbi böyle kavrulmamýþtý;
Sakin bir teslimiyet içinde
Bildik bir nakarattý söylediði.
Hep ayný yerde
Deðiþmeden
Deðiþtirmeden hiçbir þeyi
Olduðu gibi...

Ham toprak nasýl durur ya
Yeþilsiz, ekinsiz, çorak bir toprak
Öyleydi derviþ
Ýlk geldiði su gibi
Saf, iþlenmemiþ toprak gibi sade...

Çýkardý üstünde ne varsa
Boyununda bir kolye diye taþýdýðý tasmayý
Bileklerindeki künye bildiði kelepçeleri
Birbir çýkardý.
Nefsani tapýnmalar
Allah ile arasýna koyduðu aracýlar,
Kopardý hurafe zincirlerini
Hürdü
Bir Allah’a teslim olmak için yürüdü.

Sokaða, çarþýya çýktý.
En kuytu yollardan geçti.
Sarhoþun biri yere yýkýlmýþ,
Vardý yanýna;
Tuttu kolundan gözlerine baktý ki
Kendi ordaydý.
Kaç yýl sarhoþ geçmiþ
Canlýyken, ölü yaþamýþ.
Tuttu kalbinden
Ruhunu kaldýrdý
O saðýr, körlükten uyanan ruhunu.
Ayrýlýrken,
Boþ gözlerle bakan adamda
Artýk capcanlý, bir ruhla uyandý.

Her insan
Kendi gibiydi.
Nasýlda yanýlmýþým
Þeytana kanmak bu olsa.
Aklýný kandýrmak
Uzun bir zaman
Hiç düþünmeden haz aldýðýn
Bir þeyi ezberleyip
Tekrar tekrar söylemek deðil
Bilmeden muradý ilahiyi,
Kur’aný bilmeden
Ýbadet ettiðin gerçekte
Allah deðil,
Esas teslim olduðum hazmýþ.
Yöneldim Allah’ým
Ben artýk Senleyim.

(Ekim 2010 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: