Cemre yüreğime düştü

Sokaklar
Ciðerlerimizi üþüten soðuk
Sobamýz ýsýnsa odamýz ýsýnmaz
Birikiriz etrafýna
Ellerimiz ýsýnsa yüreðimiz ýsýnmaz
Kýþýn, ayazýn,
Aylarca güneþi göremediðimiz
Günlerin ardýndan
Bir umut yüreðimizde
Bir sabýr
Cemre havaya düþtü
Hele sabýr gardaþ
Az kaldý kuzularýn
Meleþeceði günlere
Köyün yolu ha açýldý ha açýlacak
Cemre suya düþtü
Dün güneþi gördük bir ara
Güney yamaçlarýn
Karý erimiþ
Cemre topraða düþtü
Isýndý ayaðýmýzýn altý
Ayaðýmýz topraða deðdi
Çeþmede eðleþmeye baþladý yarenler
Daðda taþda rençperin
Neþeli sesi yankýlanýr
Kaðnýnýn gýcýrtýsý
Tohumlar yapraða durdu
Alnýmýzýn kýrýþýðý biraz gevþedi
Ve cemre yüreðime düþtü
Alevlendi baðrým
Çare bilmez kimse
Artýk kar düþmez iklimime
Kýþ gelmez coðrafyama
Yollarým kapanmaz
Cemre yüreðime düþtü
Yüreðim cemreye
Gözlerim ufuklara düþtü
Ellerime hicran
Ve kalemime efkar
Heyhat

Sosyal Medyada Paylaşın: