Ölümün Beyaz Kaderi
Ey! Aþk...
Katmer katmer dalgalanan ateþ misali
Söndüremediðim kor oldun yüreðimde
Kaybedip birdaha bulamadýðým diðer yarým,
Susmayan çýðlýklarýmsýn bundan sonra
Bir peri masalýndan uyandýrýlmýþ gibi
SEVGÝLÝ...Ayrýlýðýn acý þarabýný elinden içmekte varmýþ
AH! Kabuslara açýlýyor gözlerim geceleri
Zindanlara hapsedilip,kayboluyorum dipsiz kuyularda
Kahýr ediyorum sensiz geçen her dakikaya
Ýki kat olmuþ bedenimi alýp, gidiyorum
Ucu bucaðý görünmeyen diyarlara
EY! YAR...
Tükeniyor kelimeler sen gelince dilimin ucuna
Susturamýyorum içimdeki mahþer kalabalýðýný
Teselli arýyor göz yaþlarým
SESSÝZ ÇIÐLIKLARLA YAKARIYORUM ALLAH’A
Of !Umutsuzca bu bekleyiþle bitirmeli
Bitirmeli, ayrýlýðýn içimde yanan alevini
Anne kucaðýndan zorla koparýlarak
Öksüz kalmýþ bebeklerin aðlayýþlarýný
Duyuyorum akan gözyaþlarýmda.
Çorak kalmýþ topraðýn yaðmura seslendiði gibi
EY! SEVGÝLÝ...Bende her yýldýzlara baktýðýmda
Sana koþuyorum yalýn ayak tüm saflýðýmla
Dualarým sabretmemi söylerken
Bir yaným ölümün acýmasýz gerçeðile savaþýrken
Cehennem alevleri içinde yanýyorum , kor kor
AH! UMUTSUZCA YÜREÐÝNE DOKUNDUÐUM!...
AÞK HAYAL OLURKEN RUHUMDA,
Geceleri terk ediyorum bedenimi
Sol yanýmda yalnýzlýðýn vebali,
Elimde geçmiþin izleri ile
Ölümün beyaz tozunu giyorum,
KADERÝN UZUN AÞK GECELERÝNDE...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.