EMMİ
Baba yarýsýdýr diyorlar sana,
Uzat ta elini öpeyim emmi.
Biraz vakit ayýr kulak ver bana,
Dertlerimi sana dökeyim emmi.
Aþkýn ocaðýnda küle belendim,
Namert kapýsýnda sevgi dilendim,
Etap baþlamadan,ilk ben elendim,
Engelleri nasýl sökeyim emmi.
Kendime kahredip çýktým yollara,
Unuttum maziyi küstüm yýllara,
Kapandý yollarým düþtüm hallere,
Bu açmazdan nasýl çýkayým emmi.
Kimse sormaz ahvalimi, halimi,
Gurbetin çilesi büktü belimi,
Tomurcukken kopardýlar gülümü,
Gam yükünü nasýl yýkayým emmi.
Yalnýzlýk belasý yakar içimi,
Kaybetmiþim ben yönümü açýmý,
Söyleyin ki, ben de bilem suçumu,
Yakup’a bir kurþun sýkayým emmi.
Yakup KARACA...23.10.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.