Ben küçük bir çocuðum,
Gözlerimde kara bulutlar yüklü,
Aðlamak istiyorum.
Aðlarsam sular altýnda kalýr bu þehir.
Korkuyorum.
Ben garib bir kulum,
Boþ sokaklara aþina,
Sokaklarýn hüznü de bana,
Baþým önümde yol alýyorum.
Sevdanýn çýkmazýna varýyorum.
Ben basit bir insaným,
Daralýnca ruhum daraðacýnda,
Kurtarmaya çalýþýyorum.
Alýn yazým gibi kara yazýlarla,
Hüznü yazýyorum.
Ben kendi filmimin baþrol oyuncusu,
Siyah beyaz düþüyor aksim perdeye,
Aþklarým yarým benim,
Sevgilerim kýrýk dökük,
Tam bir firaký saklar tebessümlerim.
Yamasýz sevdamýn cepkeni sökük.
Ben maskesiz bir faniyim,
Oynarsam loþ ýþýklý sahnelerde oynarým.
Yalansýz yaþýyorum hayatý,
Kendi yaðýmda kavruluyorum.
Acýlarýn hamalýyým vesselam,
Omuzlarýmda bilinmez yük,
Emaneti teslim zamaný geldiði an,
Baðrý yufka olur emanetin.
Sessizce alýr giderim gölgemi,
Teslim ederim emaneti ellerine azrailin.
Ben küçük bir çocuðum,
Denizi görmemiþim hiç,
Gözlerimde bir kara bulut gezinir.
Siz nasýl görüyorsunuz bu hayatý,
Eðri duran mý yoksa doðrusu mu sevilir,
Hani acemiyim yaþam konusunda,
Renginiz ne bilmiyorum ama
Korkutur mu sizi de ölüm,
Anlatýn bana acemiyim sevmelerde,
Dinlerim sizi sadece, çünkü ben körüm.