me
İzmir~
Ýzmir’din sen..
Ýzmir’imdin..
Gözümdeki nefes,
Yüreðimdeki sesimdin..
Denizinde umudu çaðýran þehrim gibi,Gözlere sahiptin.
Beþ bin yýllýk bir geçmiþin vardý sanki,
Öylesine köklü
Bir güzelliðin vardý ki
Ansýzýn esen yelimdin..
Kimi zaman üþütürdü tenin,
Bazense yakardý iklimin..
Ama her soðuðunda
Sahilinde bir fincan çayýna sýðýnmýþým gibi
Isýtýrdý içimi, gözlerin.
Koyuna, Kordon’una
Karþýyaka’sýna doymadýðým,
Doyamadýðým Ýzmir gibi
Sihirli bir büyüydü sanki
Gözlerimdeki seyr’in..
Gizli ihtimallere sýðdýrdýðým onca düþümün arasýnda,
Yinede meltemin eserdi ýlýk ýlýk..
Çetin gururla oynadýðýmýz onca oyuna
Yüreðinden gelirdi mýzmýzlýk..
Bakýþlarýn,Ýzmir’in güneþi gibi anlýktý kimi zamanlarda.
Ama saniyelikte olsa,
Hep ulaþtý yüreðimin Anadolu’suna.
Git þimdi kanýmý ýsýrma,
Çarþý çarþý dolaþýp aldýðým hýrkalar bile
Isýtmaya yetmez.
Senin kasýrgalarýnda..
Belki hiç ’KAR’ tanesi görmedim bu þehirde,
Ama..Bir ’KAL’ tanesi hissetseydim dudaklarýnda,
Unutmuþ gibi susardým,
Avutuþlarýmla..
Git þimdi,Ýzmir saklasýn seni !
Saklasýn ki,
Andýrma bana Ýzmirle beraber
Yalan prensliðini..
Ben ise,
Sessiz bir imbat olmaktayým kýyýlara..
Ýzmir yollarýnda..
Ya da binmeliyim nereye gittiðini bilmediðim
Bir faytona..
Ve ben onca þeyden sonra,
Yine,yine sýðýnýyorum
Gölgemin ardýndaki kýz çocuðuna..
Melis Yýlmaz..~
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.