İzmir~

Ýzmir’din sen..

Ýzmir’imdin..



Gözümdeki nefes,

Yüreðimdeki sesimdin..

Denizinde umudu çaðýran þehrim gibi,Gözlere sahiptin.



Beþ bin yýllýk bir geçmiþin vardý sanki,

Öylesine köklü

Bir güzelliðin vardý ki

Ansýzýn esen yelimdin..



Kimi zaman üþütürdü tenin,

Bazense yakardý iklimin..

Ama her soðuðunda

Sahilinde bir fincan çayýna sýðýnmýþým gibi

Isýtýrdý içimi, gözlerin.



Koyuna, Kordon’una

Karþýyaka’sýna doymadýðým,

Doyamadýðým Ýzmir gibi

Sihirli bir büyüydü sanki

Gözlerimdeki seyr’in..



Gizli ihtimallere sýðdýrdýðým onca düþümün arasýnda,

Yinede meltemin eserdi ýlýk ýlýk..

Çetin gururla oynadýðýmýz onca oyuna

Yüreðinden gelirdi mýzmýzlýk..



Bakýþlarýn,Ýzmir’in güneþi gibi anlýktý kimi zamanlarda.

Ama saniyelikte olsa,

Hep ulaþtý yüreðimin Anadolu’suna.



Git þimdi kanýmý ýsýrma,

Çarþý çarþý dolaþýp aldýðým hýrkalar bile

Isýtmaya yetmez.

Senin kasýrgalarýnda..



Belki hiç ’KAR’ tanesi görmedim bu þehirde,

Ama..Bir ’KAL’ tanesi hissetseydim dudaklarýnda,

Unutmuþ gibi susardým,

Avutuþlarýmla..



Git þimdi,Ýzmir saklasýn seni !

Saklasýn ki,

Andýrma bana Ýzmirle beraber

Yalan prensliðini..



Ben ise,

Sessiz bir imbat olmaktayým kýyýlara..

Ýzmir yollarýnda..



Ya da binmeliyim nereye gittiðini bilmediðim

Bir faytona..



Ve ben onca þeyden sonra,

Yine,yine sýðýnýyorum

Gölgemin ardýndaki kýz çocuðuna..







Melis Yýlmaz..~


Sosyal Medyada Paylaşın: