EĞER
Bu gün yine nazlý yarim boynuna,
Bir kolye takmýþ ki, dünyayý deðer.
Boncuklarý inci, ipi gümüþten,
Taþ bile güzeldir onunsa eðer.
O yarimdir benim, ben onun deðil,
Elimde olmadan eyledim meyil,
Ölüm bile bunun çaresi deðil,
Aþk mantýkla birlik olmazmýþ meðer.
Arkasýndan koþtum, bir çok güzelin,
Hepsi birer birer oldular gelin,
Gün gelip, bu kýz da olunca elin,
Eðerse boynumu bu sevda eðer.
Sevda bile diyemedim ben buna,
Tükendim baktýkça çünkü sonuna,
Çimen olur, serilirim yoluna,
Kýyas kabul etmez verdiðim deðer.
Yaraya tuz basma gel Ahmet þöyle,
Ne kadar anlatsan bilinmez böyle,
Derdini ulu bir aðaca söyle,
Dayanamaz aðaç, dalýný eðer.
Ahmet KIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.