Ýnsan severken daha da bir yalnýzdýr, gelecek olan bir tutam avuntuyu bekler durur içide ki istasyonda hep yüzleþtiðim tüm gerçeklere, ýssýzlýðýmýn yalnýzlýðýmýn çýðlýklarý þimdi _______________Ýçim avare...
odam þimdi mahzen yeri ve sayýsýz pencerelerimi kapadým bir bir. bir sen pencerem açýk sadece ve sen düþüyorsun güncelerime, zaman, ses ve mekân yükleyen bir senarist gibi boþlukta ki sessizliði okuyunca _______________ben avare...
daima aynaya bakan olmanýn verdiði tedirginlikle yüzümde gezinen sýrlar! görebildiklerimi okumaya baþlýyorum ve zamana büyükçe bir ayraç koyuyorum senli her þeye bakarken, kendimden kopuyorum yüzün okunmamýþ bir kitabe gibi yüzün tanýksýz ve kimliksiz bir yeryüzü _______________yüreðim avare...
içimde unutulmak üzre yazdýðým tüm simalar sen oluyor ve yaþam denilen bu keþmekeþin perde arkasýnda raslýyorum sana, yaþam avuçlarýnda ufalýyor bizi acýmasýz içime sessizliði, sensizliði avutacak uðraþlar ediniyorum kendimce _______________ruhum avare...
sabaha düþen ses uykusu gittikçe kaybolurken ve kaybediyorken griye bulanmýþ deniz, dýþarda kara bir güneþ ýþýnlarý dokunmayan tenime, geceleri balcýkla sývanmýþ ay þafký altýnda darma daðýnýk uykular, yarým rüyalar _______________kendim avare...
eskimeyen tek þey insanýn sevdikleri mi? derin düþüncelerde iken eskitemediðim tek þey senin yüzün olduðunu farkettim ve bu gece yüzünü avutmak istedim yar! çok iðreti yaþadýk zamanýn salýncaðýnda ayýk, aþikâr bir düþ yokluyor beni _________________yaþantým avare...
Ayser ÖZBAKIR Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.