Benim Adim Azaptar

Cocuklugumda basladi bu yaslar, Böyle amansiz akmaya.
Elbiselerim toz toprak icinde Ve bogazimda bir hickirik.
Elimden hep alindi En sevdigim oyuncaklarim,
Ta o zaman buldu beni bu zamansiz ayrilik.

Tasidigim bedene ruh azaptar,
Ben bende degilim ki icimde kim var?
Bu nasil bir kader, Bu nasil yazi
Cikmazda hep gittigim sokaklar.

Genclik rüzgari bir meltem esintisi garip basimda,
Deli dolu sevdalar hep gönül ocagimda,
Her gelen bir parca götürdü benden
Zehir zikkim oldu genclik cagimda.

Ana dedim, baba dedim, Kardes dedim,
Dost dedim, yoldas dedim, can dedim.
Kime sirtimi yaslamak istesem
O kör hanceri hep sirtima yedim.

Ah ulan bumuymus yasamak dedikleri,
Nefes alip vermek mi sadece,
Kimse görmez gözyaslarimi,
Hickira hickira aglarim her gece.

Heba olan bir ömürdür yasadigim,
Elbette benimde günahlarim var,
Parca parca kalp diye tasidigim,
iste bu yüzden he bu yüzden
Benim Adim Azaptar...
Sosyal Medyada Paylaşın: