Bazen yüreðinde yaðan yaðmurlar vardýr..
Kapýlýrsýn seline .
Ve gene kendi selinde,
kendi yüreðinde vurursun karaya ölü bir balý kmisali.
Dalgalarýn cekilir kýyýya ...
*Cesedini* sularýna cekecek dalgalarý bulamazsýn...
An gelir karanlýk çöker ..Koca bir þehir uykuya dalar yüreðinde..
Sense uykusuz gecelerin koynunda,
kendi çýkmazýnda,
bir mum yakýpta kendi karanlýðýnda;
kendi þafaðýný ararsýn gece boyunca ..
Yürüdüðün yüreðinin sokaklarýnda..
Yaðmur durmaz..
Islanýrsýn yüreðinin sokak lambalarý altýnda
kendi saðnaðýnda.
Aðlarsýn...
Sonra canýný, canýndan paraçaný,
gözlerine kaparsýn kaçmasýn diye.
Bir damla yaþolup düþmesin diye..
Kaparsýn gözlerini.
Ey yüreðimde bulutlanan can..
Söz ver kaçmayacaðýna,
Söz ver,
bende gözlerimi açayým..
Çünkü sen benim bedenimdeki,
bedenimden yüreðime
yüreðimden gözlerime son emaneti saklýmsýn.
Ýki damla gözyaþýna sýðdýrdýðým
Açamam gözlerimi,
açarsam gözlerimi kaçarsýn
Yapamam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.