Bilmediğim Lisan-da Susma!

Umutla aþkla geldim gönül kapýna
Kýrdýn hayallerimi ittin kör bir kuyuya
Hangi yanýndan baktýn ki bana
El gibi durursun varlýðýma.

Gözlerinden düþtüm, kalbim kanadý her yer kan revan
Aðlar þimdi halime içi yanan aþýklar
Öfke olurum sana baþýmýn þakaðýndan
Ýlaç dilenirim deva diye zamandan
Cesetimi ertelemek için topraðýma
Oysa yaþadýkça kirleniyorum hayata
Kayýbým oluyor en fazla aklýma.

Sen hala suskunluðun hiç bilmediðim lisanýný konuþuyorsun
Ve bilmediðim lisanla susuyorsun
Beynimin çeperlerini yýrtýyor
Vicdanýný soyunup acýmasýzlýðý giyiniyorsun!

Kim de görüyorsun sevgiye ait düþlerini
Benim gecelerim hala uykusuz
Bana þiirler yazdýrýyorsun adýna
Ölü þairlerden hýrsýzlama her gece!

Beni sensizliðimden tanýr en çok þairler
Sevdasýna kavuþamayan sevdalý Havva diye
Vah düþer dillerine kimsesizliðime eyvahlar dan
Bilmem öfkene dokunur mu sevdam.

Bana hayatýn kalabalýk bir yalnýzlýk olduðunu söylemediler
Neden bu kadar kimsesizim öyleyse?

Ýçimdeki öfkeyi susturamayacak kadar korkaðým sana ama
seni kýrmamak adýna.

Kalbim yorgun düþtü bu aþka
Gözlerin aydýn olsun sevgili
Yüreðimin ayaklarý soðuyor yavaþtan
Direnecek gücüm kalmadý, çekiliyorum savaþtan
Artýk tutunamýyorum hayallerime lime, lime
Aklým bölük pörçük karýþýklýðýndan!

Bilir misin sevdiðim
Ben hiç mutluluktan uçmadým yüreðime
Ama, delirmekten uçuyorum þimdilerde
Tüm sevenler acýyor ahvalime
Sanýrým onlar da þizofreni ben gibi…

Hafize Hanaylý.

Sosyal Medyada Paylaşın: