nefretimi aðzý kapalý bir torbaya attým. kimse duymasýn,görmesin diye. sakladým herkesten sevgimi, sakladým hep.
tek sýrdaþým vakitsiz mýsralarým oldu. mýsralarýmda buldum dostluðun ne demek olduðunu ama yine açamadým kalbimi kimseye. kalbimde bir aðýrlýk vardý. ne? bilmiyordum.
gün geçtikçe acýyordu kalbim. beni teselli eden yine vakitsiz mýsralarýmdý. ben ise tarlalara serpilen tohumlar gibi, kelimelerimi serpiyordum hep bir sayfaya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karanlık deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.