Neden hakkıyla anmadım,aşkı yaşamadım!

Ne efganeme dokun, ne gönlün lahzasýnda bizar olan aþka nazar etmesin kokum
Canandýr ki hasreti didarýmda yaþadýðým ne müthiþ korkum,dokunsam neyudum
Yol tarifsiz, akýl takihsiz, idrakim eþiklerde muhtaçlýða bakar doyurmadý sokum
Ne tedrisata ram oldu, ne ilmin vuzuhunda sevdaya vasýl oldu, vuslat mý korkum








Nerde bir gül-i nihal görsem, gözlerden o an hýçkýrýkla yaþkarýmý döksem ar deðil
Ruhumun figanýn ayan eylemem, vicdanýn bedelleþtiðini aþikar eylemem suç deðil
Ömür biterken, hazan etrafýma tefekkürün niðmet olduðunu söylerken haþyet deðil
Nar asla sinemde bir korku deðil, aþksýz bir ruhun vahasýnda uyanmak idrak deðil








Neden akleden kul olmak, nefsin tezkiyesine ram olmak, hal için mukadder deðil
Ýradem için vasfedilen tarif zafiyetler için gamý elemken, hesabi olmak fark deðil
Hevesler furyasýnda yaþamak ve aklý uryan bir ahval üzre býrakmak nisyan deðil
Ölüm sinemde depreþirken, þevkimi talan eden bir abitken, ruhsat aþka tarif deðil








Adeta durmadan bir saklanbaç oynuyorum ve adým adým kendimi avutuyorum
Nerde bir miskinlik görsem o an ifrit oluyor ve nefsimle birebir bedelleþiyorum
Neden içinden çýkýlmaz bir tarifin sadarýnda bu nefesimi lekeliyor ve aðlýyorum
Neden yeniden filizlenmek için, nefsin merhaleleri için sýzýlarýmý býrakamýyorum








Ne müþkilmiþ aþkýn banisini hakkýyla tanýmak ve o feyzi ruhun ülfetinde yaþamak
Korkularý anbean kalpten atmak ve ferahlamak namýna, kul olabilmeyi baþarmak
Ufuklarýn mülahazasýnda þevki aþk ile kazanmak, meclislerde ihsan için çalýþmak
Kalbin sahibinde, nefesin aidiyetinde bir lahza olsun uzaklaþmadan aþký yaþamak






Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: