sen olmadan
kendimi ifade etmekte sýkýntý çekiyorum
bir adým öteye gidemiyor
bir bakýþ geriye dönemiyor
yerimden hareket edemiyorum aþk
sen yoksan
tanýmsýz bir kütleyim dünyada
ne hacmim
ne çapým bir iþe yarýyor
sarýyor beni yalnýzlýk
havada suda toprakta ve ateþte
sen göz önümde deðilsen
bildiðim þehirlere adresi olmayan cümleler uðruyor
gecenin sabahsýz arkadaþý oluyor gündüzlerim
ve kipsiz zamanlara yakalanýyor deðeri altýn vakitlerim
ne yelkovana
ne akrebe söz geçiriyorum aþk
ve sen benimle ses etmezsen
dilime konuþacak kelime konmuyor
lâl anlara tutuluyor bedenim
ve tenime uygun bir sýcaklýk
sade bir el dokunmuyor
hep tek baþýyla
hep kör topal yaþýyla yaþamak zorunda kalýyor kalbim