Hoşgeldin sevinç, gönül bahçeme...
Artýk gelmez diyordum,
gelmeyecek biri gibi duruyordun,
Ne tahtýndan kopmaya,
ne de rahatýný bozmaya,
Belki bencilliðinden paylaþmaya ,
Niyetin yoktu sanki bunca yýl
Hoþ geldin Sevinç , gönül bahçeme
Sosyal bir karmaþanýn ortasýnda
Çatýþýrken duygularým, kendi baþýna
alýþmýþken karma karýþýk acýlara
Ýsminin yada cisminin önemi yoktu...
Yeþil ýþýðýn bile yanmasýný beklemeden
Narin sevgilinin , kibar gözlerindeki ýþýk gibi
Hoþgeldin Sevinç, gönül bahçeme
Yýllarca gülmedi yüzüm, talihten yana
sevginin tesiri sinmedi kalbi virana
özlemin nuru doðdu , iç dünyama
Açmasýn mý içimde gonca güller....
Bir avuç aþk, bir avuç sevgi çok mu bana
Aþýklara bakýpta kafamý duvara vursamda
Hoþgeldin Sevinç, gönül bahçeme
Bir güzel gördüm, enginden çaðladým
ismini sual etsem, utangaçlýktan çatlardým
Aþký mecnuna dönsem, duygularýmý açsam
Söylemeye dilim varmaz, acý dolu kalb-i yaram
Huzuru aradýðým geçmiþ yýllara baksam
Nafile zamanlar yaþamýþlýðým kalýr her an
Hoþ geldin Sevinç, gönül bahçeme
Sebebine alýþamadýðým,
nedenini kendime soramadýðým
Ýnadýmýn gururuna gem vuramadýðým
Söylenmedik sözlerim vardý, unutamadýðým
Gençlik gelip gidiyor, yüzümde çizgiler beliriyor
Kemale ermiþ gönül, artýk figan ediyor
Hoþgeldin sevinç, gönül bahçeme...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.