öncesi yýkýk bir dolunaydý / azgýn sularýnda oynaþan
acýklý heybetinde kendinden uzak bir boþluk duygusu
sevmekten usanmýþ doygun piþmanlýðýnda bitmek anlamý
maðarasýnda gölge gelecekleri bekleyen saçý örgülü bir dolunaydý
kurt baþlýklý minareleri süslerken gülümsemesi hep kýrgýndý
kentler eskiyordu beklerken onu düþ kýrýklarýnda
susmuþ söylencelere kül kokusu karýþýyordu öylesine barýþýk
geceden baþka sýðýnaðý olmayan yapayalnýz bir dolunaydý
kayýp denizlerde yaldýzlanýrken ansýzýn yaþlanan çehresi
damla damla sabahý emiyordu aç ve uykusuz
bütün anlarý boðulmuþtu / cansýz sözcükler yazgýyý iþleyemez oysa
uzak selamlarý demet yapýp baðrýna basan gözü yolda bir dolunaydý
sonunda gök karadan maviye akmýþtý tansýk yanýlsamasý da deðil
bekle demiþti ufuk / çizgimden ödün verme zamaný
yine gece olur yine buluþursun ýþýðýnla ve dolgunluðunla doyumsuz
yüzünde diriliþin günbatýmý heyecaný olan tutkulu bir dolunaydý
.....
f.a.