Sus git sefil çiðdem beyinli Azdýrma içimdeki deliyi Bana sorma benim de bilmediðimi
Bilmez misin uyuyan bahçenin rengi yoktur Býrakmýyorsa kokusunu düþmüþtür penceredeki çiçekler Artýk güneþe mi kanat vurursun Roma’da tutuþan çatýlarýn altýna mý atarsýn kendini Ben kendi acýmdan akýyorum içime Görmüyor musun
Gece kasvet rüzgârlarý estiriyor evde Karanlýk. Çýt yok uyuyanlarýn çevresinde *
Var bir ardýcýn gölgesine Unut cenneti cehennemi o kadýnýn gözlerinde.
Ey þaki git kuyunun baþýna kes ipini diyorsun Bir kere bakar mý bana saçlarý uçuþurken Üþüdüðümü bilir mi? Isýnýr mýyým koynunda Gözleri yaðmur gibi Beynimin odalarýna akýyor Hangisinde durulacaðým
Onu görmesem ölemem Onu görmeden yaþayamam Öyleyse ne ölüyüm, ne de bir hayatým var Ey âþk tansýðý , ah garip talih. Ne yaþamak yaþam, ne ölüm ölmek**
Aþk mý bela mý sefillik benimkisi içime akar Güneþe koþsaydým yýkardým karanlýðýn duvarlarýný Dönmezdi belini bana, serçeleri öperdim gökkuþaðýnda Of var git þaki daðlardaki kuþlara sor beni Nasýl durulayým Mezarlardan uðultular vurur gömleðime Kýyamet günü bu iþte O kadýnýn kollarýnda derin uykuya dalarým her gece Dönerim kendi yataðýmda Bir ses ver bana duydun mu Dað kaçkýný þaki
Hayat kýsa, kuþlar uçuyor diyor Cemal Süreya Duydum ey meczup aþký sorma bana Bilseydim vurmazdým kendimi daðlara Derman olurdum kendi yarama Anlatýrdým sonucu sana Alýp uçardým aþký kanatlarýmla Ýnerdim ovaya sarýlýrdým atýn yelesine Koþardým sevgiliye
Tanrý yok, oðullarým yok, þiirlerim yok***
Eþkiyayým ben ruhum kendime talan Neyiz biz bu minicik evrende Akan þey durulmaz ki içinde Olurlarýn olmazlarýnla zamana koþan yelkeniz An durur ve akmaz hiçbir þey artýk Bakarsýn aþka yanarsýn O aðlar mý zamanýn gömüldüðü yerde
Ardýnda býraktýðý rüyalara aðýt yakan ama inatla uyanan biriyim ben****
Býrak beni halimle.
Aþk yargýlar mý insaný ey þaki Yaðmurdan geçerken gözlerindeki damlalar düþer mi yüzüme Dokunur mu dudaklarýmýz birbirine Sen nasýl sürersin beni Aþk yalan mý neden acý çekeriz içimizde .
Git Nerval’e sor onu; uzaktan sevmek, sevmekten korkmaktýr belki de Belki de talanýz kendimize Bu rüzgâr, bu yaðmur , bu gecenin gözleri Bu gökyüzü ,bahçedeki salýncaklar ormanýn uðultusu ve daðlarýn þarkýsý Talan.
Meczup -ufuk ataman Þaki -lacivertiðnedenlik
* V.hugo ** Gesualdo *** Nur saka ****Iþýk ergüden
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.