BABA

Açan çiçek birgün yapraðýn döker
Buyaþta saçlarým döktürdün baba
Dertlerim çoðaldý ömrümü söker
Ateþ ’ ten gömleði diktirdin baba


Senin adýn Bu kalbimde hür yaþar
Düþüncem çýð gibi boyum u aþar
Yaralar’ ým sarmak için kim koþar
Dostlarý kapýmdan çektirdin baba


Yürüyorum senin gittiðin yolda
Ektiðin meyveler duruuyor dalda
O tatlý sözlerin bulunmaz balda
Kalbime doðruluk ektirdin baba


Altmýþ’ ý geçmiþti kos koca beden
Çocuk ’ larý yetim býraktýn neden
Çekip gittin hoþca kalýn demeden
Öztürk’ün gözünde tekbirdin baba

Þair = Öztürk Erbek
Sosyal Medyada Paylaşın: