ne ümitler besledim masum yüreðimde karlar yaðdý çiçeklerime ellerimde sadece hüzün kaldý hýrpalandý bütün gençliðim çocukluðumun pembesini hiç ama hiç bilmedim gözyaþlarým oldu tek yoldaþým gecelerde yanlýzlýðýmý kovaladým istedim tutunacak bir dalým bunuda cok gördüler yüreðime kilitler vurdum içimdeki çocuðun üzerine karanlýk yollarda boðuldum aradým gülmeyi çocukluðumu unuttum bir mýsrada bir kelimede gülen bir gözde ve tüm hayallerimde yokluðumda kavruldum bir toprakta aradým mutluluðu bir mezar taþýnda buldum masumluðumu
AÐLAYAN SENSÝZLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ağlayan sensizlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.