Bu þiir Þehit Polis Osman Türkücü’ye ithafen yazýlmýþtýr.
BARUT OSMAN
Ýzmirli bir ailenin üç oðlundan biriydi.
Adý gibi idi Osman ;heybetliydi,iriydi.
Yaþýtlarý gezer tozar eðlenceye koþardý.
Oysa kendi halinde hayalleriyle yaþardý.
Hýrçýn gibi gözükse de,deðildi,çok uysaldý.
Aðlayanla aðlayacak kadar da duygusaldý.
Her an iyi niyetliydi,peþin hüküm vermezdi.
Hiçbir zaman haksýz yere insanlarý kýrmazdý.
O çatýk kaþlarýyla bir þimþeði andýrýrdý.
Keskin bakýþlarýyla,yürekleri dondururdu.
Haksýzlýða hiç tahammül edemezdi,gürlerdi.
Karakoldakiler ona Barut Osman derlerdi.
Gönlünün sultanýný Savaþtepe’de bulmuþtu.
Emine hemþiremize can yoldaþý olmuþtu.
Çok mutluydu Barut Osman eþi ve üç kýzýyla.
Þarka tayin emri geldi iki satýr yazýyla.
Hiç tereddüt etmedi emri tebellüð ederken.
Sitem etmedi O hiç,Adýyaman’a giderken.
Yolu Vatan ve Ýstiklal,yolu Ata yoluydu.
O kabarýk yüreði,Allah aþkýyla doluydu.
Birdi onun için yurdun her bir köþe bucaðý.
Birdi Adýyaman ile Ýzmir baba ocaðý.
Vakit kaybetmeden tuttu Gölbaþý’nýn yolunu.
Takvimler gösteriyorken seksen iki yýlýný.
Gölbaþýna az zamanda tanýtmýþtý kendini.
Dilinden düþürmüyordu,üstün Polis Andýný.
Görev için katlanýrdý, türlü eziyetlere
Amirleri þaþardý ondaki meziyetlere.
Cesaret ve ataklýkta daðlara nam salmýþtý.
Terör liste baþýna barut Osman’ý almýþtý.
Kara gün geldi çattý, gece ihbar aldýlar.
Üç arkadaþ,hainlerin izlerini buldular.
Varmadan o menzile ,kalleþ pusu kurulmuþtu.
Açýlan ilk ateþte,tam göðsünden vurulmuþtu.
Oluk oluk akan kana aldýrmadý yarasýndan.
Cüzdanýný çekip aldý .þarjörlerin arasýndan.
Tek tek öptü kýzlarýnýn ve eþinin resmini.
Sayýkladý acý ile dördününde ismini.
Sonra þimþek bakýþlarý bir noktaya takýldý.
Nefesleri sýklaþtý,olduðu yere yýkýldý.
Hafiflemiþti bedeni,acý hissetmiyordu.
Kalkmak istiyor ayaða, hala pes etmiyordu.
Gözlerinden iki damla yaþ düþer gibi oldu.
Kurudu göz pýnarlarý,al yanaklarý soldu.
Yakýþmazdý böyle anda,aðlamak erkeklere.
Bir Þehadet yükseldi,dudaklarýndan göklere.
Rab’bin emanetini huzur içinde vermiþti.
Oracýkta Þehitlik mertebesine ermiþti.
Þehidim sen ölmedin gönüllerde yaþýyorsun
Þehitlik gibi üstün bir rütbeyi taþýyorsun.
Ardýndan aðlamýyor,yokluðuna yanýyoruz
O mübarek ismini hep saygýyla anýyoruz.
ÝSMAÝL SIKICIKOÐLU
SAVAÞTEPE/BALIKESÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.