önce gürültüsü düþer genize
boðumunu aþamaz boðazýn hýçkýrýðý
havadaki soðukluk vurur yüzüne
gözlerinde daðýlýmýný hissettirir
titriyorsundur üþümüþ...
soðuktur
düþemez yapýþýr irislerine
tuz
oysa bilirsin
sýcaklýk farkýndan olur
sis...
bak donmuþsun...
sesin
yüzün
düþmüþ
kýrýlmýþ
kendine bile yabancýsýn þimdi
bendine yenilmiþ gülüþün
meczup ayna akisleri kalmýþ bak geriye
sanki havarisi vurulmuþ keþiþin...
hasretinden vurulmuþsan
bir kocakarý ilacý kadar etkisizdir
kýrýlmýþ küpe düþen nasihat kadar imsiz
daðlardaki erimeyen kar inadýdýr
üç vakte kadar ve üç harf teslis’in
ki adýna a þ k deriz!
yüreðe düþmüþse tümör
mavisi olmayan gökküþaðýdýr teselli
denizi öpmeyen güneþtir þimdi
sanýldýðýndan çok yer tutar halbuki
yakar...
ama
göremezsin
yanýk izi de býrakmaz, parmak izi de!
terbiye edilmemiþ antikordur
gözlerinden girer içine
solundan öldürür!
þuh bir kadýna benzer kitaplarda masallarda
güzelce dinlersin
ama bilmeli ki;
raylarýný ezmeyen, korkutmayan tren, g i t m i y o r d u r !
her giden þey, gözden ýradýkça ufalýr, kaybolur da
ama bunun gideni, adamýn içine oturur...
iþte aþk’a düþmemiþse adam masal sanýyordur...
TopraðýnSesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.