Vahiy gökkubbeden gelen bir sofradýr insana
Otur, doyumsuz lezzet verir kalbi olana,
Dirilir gönlü çiçek gibi açar ya,
Kur’anla diril, bil kendini.
Hayat kitabý Kur’an,
Açýlmýþ duruyor;
Oku ve öðren,
Oku, anla
Oku,
Hayatýna
Nakþeyle vahyi.
Bir gün gelir açýlýr kitap,
Yaptýðýn yapmadýðýn ne varsa
Hesap günü sorulur günahýn sevabýnda.
Bir peygamber, vahiy gelmedi mi ülkene
Ya da hiç bakmadýn mý kendine, yere, göðe...
Tüm yaratýlan her þey, boþ bir oyun eðlence mi?
Haydi cevap ver; insaný insan eden Allah deðil mi?
(Ekim 2010 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.