neresinden baþlanýrsa bir masala ve neresinden kanarsa en çok bu yara oradaydý aþk ve o kadardý yokluðun...
bir varmýþ , bir yokmuþtu aslýnda kaf daðýnýn ardýnda saklýydý bu þiirin sýrrý ... gözlerine benzer bir yapraðýn yeþiliydi mevsim ve (samarra) gözlerinden sonrasýydý içimizdeki yangýn.. gözyaþlarýmý saklayarak bir bulutun beyazýna yorgun bir gölge düþürdün sensizliðin orta yerine... beni bu yalnýzlýða hapsetme ve (samarra) yedi baþlý bir canavardý akýp giderken zaman hangi takvim yapraðý ve hangi saat var ki anlatsýn bu masalý
... (samarra) nasýl bir depremdir ki, devrilir üzerime bu gökyüzü ilkin kýrýlýr aynalar kanatýr içimdeki aksini ve yaralý bir güvercin düþer avuçlarýma çaresizliðin öbür adýdýr yokluðun (samarra) duvarlarý yýkýldý bu masalýn az da gitsem /uz da gitsem sende son bulur menzilim.. ... (Samarra) þimdi vakit ayný þehrin gökyüzünde karþýlayabilmektir güneþi...
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.