Aðlayýn kimsesiz, Boþ bir odada. Utanmadan. Aðlarken duvara bakýn, Kendinizi görürsünüz. Bir zamanlar o da cansýzdý. Þimdi ise sizi dinliyor. Sizde bir zamanlar, Cansýzdýnýz. Ama þimdi aðlýyorsunuz. Ne oldu da deðiþtiniz. Ne oldu da benzeþtiniz. Oysa ikinizde, Ayrý âlemlerdensiniz. Demek ki menfaatleriniz kesiþti. Ve siz ayný davanýn eylemcisisiniz. Madde ve mana, Zamanýn da yardýmýyla. Ýkiniz de girdiniz ayný yola. Telaþa gerek yok, Yarýn daha da kaynaþacaksýnýz. Aslýnda yoktu birbirinizden farkýnýz…
25.10.2010 Orhan Oyanýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanoyanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.