GÜN KARAYA DOYUNCA

Sana sevdam,
Buram buram Anadoludur.
Türkü kokan dillerinde,
Aðýt yakan çöllerinde
Bazen bir misafirperverlik
Bazen hoþgörüdür ellerinde.

Sana sevdam,
Sýra sýra daðlardýr zirvelerde
Yemyeþil baðlardýr köylerimde
Ýyot kokan, yosun kokan,
Dalga dalga, coþan,
Uçsuz bucaksýz masmavi denizlerde.

Sana sevdam,
Anadýr, gelindir, kýzdýr, oðuldur,
Ekmeðimdir, aþýmdýr, katýðýmdýr.
Yokluða, yoksulluða doðumdur.
Sulanýnca çiçek çiçek açtýðým,
Susuzluktan solduðumdur.

Sana sevdam,
Mevsimdir Anadolu’m da
Karda, fýrtýnada, çýðda.
Ayazýnda yana yana..
Kumdur, denizdir, güneþtir, mehtaptýr
Ýnadýna varlýktýr, sahil boylarýnda.

Sana sevdam,
Kimisine cennettir can Vatan’ýn koynunda
Kimisine bir cehennem;
oligarþinin peþkeþ çeken oyununda
Gün ola devran döne; yansam da, yakýlsam da
Hep umuda, aydýnlýða, gün karaya doyunca.


Sosyal Medyada Paylaşın: