Sadece hayalin kaldý kan çanaðýna dönen bu gözlerde, uykusuzluktan harabe olmuþ bir gece, ve bir avuç yüreðe hiç istemese bile ev sahipliði yapan bedenim kaldý, Ne istediðimi bile bilmiyorum, seni görmeden geçen zamana tahammül edemediðim halde ömrümün sonuna kadar sensiz olacaðýmý bilmek bitiriyor, sana dair tüm umutlarý kýrýyor içimde, Her gece kirpiklerimi ýslatarak vazgeçiyorum senden, sonra tekrar baþa dönüyorum, mahkum ediyorum kendimi sana, ve içimde kýyametler kopuyor. Sen varsýn ama Sanki yokmuþ gibi imkansýzsýn bana... Yolda gördüðün herkese sen misin diye bakmak o kadar zor ki! Sevginden haberi bile olmayan tüm zevklerini ve inandýðý deðerleri altüst eden biri için göndermemek üzere aþk mektuplarý yazýp durmak, kendine olan saygýný yitirmek öyle zor ki! An be an aþýk olurken sana bunun bedelini sensiz ve boþboþ geçecek yýllarla ödeyeceðimi bilseydim, bakarmýydým sanýyorsun gözlerinle, bu kadar deðiþeceðimi bilseydim, bu kadar sýradanlaþacaðýmý, geri geri gitmezmiydi ayaklarým onca yolu peþinde koþarak tüketmek yerine, Seni sevmek, geçmiþe dönüp piþmanlýklarý tekrar tekrar yaþamak gibi Deli gibi sevdiðin insana yabancý olarak bakmak gibi, hatta yüzüne bile bakamamak gibi birþey, Seni sevmek umrunda olmadýðýndan emin olduðun biri için her gece uykusuz kalmak. En kötüsüde ne biliyormusun, yüzüne her baktýðýnda konuþmaya bile gerek kalmadan basbasbaðýran yüreðime, ulaþýlmazlýðýnla tetik çekiyorsun ya umutlarýma, hani bazen görmüyorsun ya beni... Gözlerimi kapayým seni düþünüyorum hep nerde þimdi? mutlu mu? ben hiç aklýna geliyor muyum? diye düþünüyorum sonra; - Yok daha neler diyorum.. kendime sorduðum üçüncü soruya. biliyormusun geç saatlere kadar sana sayfalar dolusu þiirler, mektuplar yazan bu eller, bir bakýþýnla tutmaz oluyor, galiba sensiz olmuyor. Adýný çaresizlik koydum.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.