Hafiften bir rüzgar esiyor bu þehire. Yine, suskunluðu yama yapýyorum sokaðýma. Sensizliðe pusu kurduðun her köþe baþýnda, Bir adým daha düþüyorum kendime. Son adýmda öldürüyorum acýmý. Ama korkmuyorum Korkmuyorum iþte.
Bir nefes daha sen oluyor,, Senden bir ben daha eksiltiyor Ve ben nefessizliðimde, kendimi yutuyorum. Dilimi sana kestiðim günden beri, Gidiþine kanýyor, Yarama avuntularýmý basýyorum. Kanýyor Durmadan kanýyor iþte.
Þimdi yüreðim suskun. Papuçlarým çamura gömüldü. Dizlerim dermansýz. Ben vurgun yemiþ bir yaralý. Ben kanadý kýrýk bir kuþ. Acýya kanayan dilim. Kekremsi bir tat yokluðunda. Zepzehir zakkum.