Mehmet yetim büyümüþtü varý yoðu anasýydý Mesleðinde nam salmýþtý adý fýrtýna çaycýydý Elli milyon haftalýkla esnafa çay daðýtýrdý Yýllar yýlý ana oðul ahþap bir evde yaþardý
Tarkan ünlü bir yýldýzdý kýzlarýn sevgilisiydi Nerde iþsiz güçsüz genç var onun velinimetiydi Abuk sabuk þarkýlarla bir star haline geldi Beyzademiz ne de olsa Sezen Aksu destekliydi
Askerlik celbi gelince Mehmet sevinçten uçmuþtu Her Türk genci gibi o da asil bir kan taþýyordu Kalbi vatan sevgisiyle gümbür gümbür atýyordu Ona da bu yakýþýrdý çünkü bir þehit oðluydu
Tarkan hanýmevladýydý bir kýz gibi yetiþmiþti Erkekler gibi yaþamak herzaman çok zor gelmiþti Dansedip þarký söylemek deðer verdiði tek þeydi Bu yüzden askerliðini yýllarca erteletmiþti
Mehmet’in tek endiþesi yalnýz kalan annesiydi Tam onsekiz ay boyunca ne yiyip ne içecekti Biriktirdiði üç kuruþ iki ay ancak yeterdi Yine de þükrediyordu iyi ki evlenmemiþti
Tarkan da zor durumdaydý ertelemesi bitmiþti O kadar kaçtýðý halde askerlik celbi gelmiþti Kara kara düþünürken aklýna bir fikir geldi Müziði bahane edip Amerika’ya yerleþti
Mehmet baþý dik þekilde birliðine teslim oldu Gözü arkadaydý ama yine de çok gururluydu Ne de olsa o bir Türk’tü bu ülkede yaþýyordu Vatanýný korumakla borçlarýný ödüyordu
Mehmet’in garip anasý hep gözyaþý döküyordu Ýlk kez ayrý düþmüþlerdi oðlunu çok özlüyordu Gözlerinde hasretten çok gururu okunuyordu Yavrusu aslanlar gibi vatanýný koruyordu
Sayýsýz çaðrýya raðmen Tarkan ülkeye dönmedi Vatan haini dediler bunu da önemsemedi Bir de dalga geçer gibi bize öpücük gönderdi Þeref artýk onun için sadece erkek ismiydi
Arkadaþlarý Mehmet’e gýpta ile bakýyordu Ondaki görev aþkýný herkes örnek alýyordu Hakkari’nin daðlarýný adým adým geziyordu Komutanýnýn aðzýndan öl emrini bekliyordu
Tarkan yeni kasetini hazýrlamak üzereydi Parsayý toplamak için Türkiye’ye gelmeliydi Fakat adým atar atmaz polise enselenirdi Derken bir mucize oldu bedelli askerlik geldi
Kýþ çok fena bastýrmýþtý Ocaðýn onyedisiydi Çukurca’nýn daðlarýnda Azrail mesaideydi Görüntü alýndý diye telsizle mesaj gelmiþti Bir avuç cesur Mehmetçik eþkiyanýn peþindeydi
Ayný anda Ýstanbul’da sanki bayram var gibiydi Davul zurna eþliðinde Tarkan birliðine gitti Gözleri yaþlý annesi bir gurur abidesiydi Koskoca yirmisekiz gün acaba nasýl geçerdi
Mehmet’in cansýz bedeni kargo uçaðýyla geldi Gülüyor muydu bilinmez yüzü tanýnmaz haldeydi Kara haberi duyunca annesi üzülemedi Bin oðlum olsa bini de bu vatana feda dedi
Karavana yaramadý Tarkan ilk gün hastalandý Yemin törenine kadar ranzasýnda yattý kaldý Asker ocaðýnda bile medyadan uzak kalmadý Düne kadar bir haindi þimdi ise kahramandý
Þehit Mehmet’in annesi madalyayla onurlandý Kendisine yüz milyonluk þehit maaþý baðlandý Vatan saðolsun diyordu aðlamadý sýzlanmadý Oðlundan kalan tek þeye künyesine baktý kaldý
Yemin töreninden sonra Tarkan oldukça yoruldu Üç tane tabak yýkadý bir kilo patates soydu Bünyesi kaldýramadý çocuk yine hasta oldu Ancak iyileþmiþti ki günü bitti terhis oldu
Þehit Mehmet’in annesi oðlunu çok özlüyordu Gününün büyük bölümü þehitlikte geçiyordu Sabret oðlum çok yakýnda kavuþacaðýz diyordu Birgün yolda düþtü kaldý sonunda dediði oldu
Tarkan’ýn gidiþi gibi dönüþü de olay oldu Askerlik bana yaradý çok þey öðrendim diyordu Annesiyse gururlanýp hep gözyaþý döküyordu Vataný kurtarmýþ gibi oðlunu yüceltiyordu
Allah büyüktür Mehmet’im kemiklerin sýzlamasýn Annen de yanýna geldi cennette ona doyarsýn Kimse ucuz oyunlarla kahramanlýk taslamasýn Bu vatan Mehmetlerindir Tarkanlarýndýr sanmasýn
Ali ATA
Sosyal Medyada Paylaşın:
BALIKÇIL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.