Gurbet I

Dur!
Sargýmý okþama
Saat veda vaktini henüz vurmadý baba…
Çiçeðinim solmadým daha, çek içine kokumu
Hüznünün gölgesi düþerken sol yanýma…


Daha yaramazlýk yapacaktým.
Köyün son çiti sýnýrým olsa da,
Nefesim kesilene kadar durmadan koþacaktým.
Kardeþimin saçýný çekip aðlatacaktým.
Sonra vicdaným sýzlayacak,
Gülsün diye yeniden,
Þirinlik yapacaktým.


Okumayý sökemedim henüz.
Yüze kadar sayabiliyordum.
Hayallerim beþe kadardý oysa…
Bebek,
Üþütmeyen bir kaban,
Bir toka ki en kýrmýzýsýndan.
Kocaman çiçek desenli fistan.
Ve ayakkabý
En hasýndan…


Dudaklarým mühürlenirken
Veda buselerinle…
Düþünmedin mi baba?
Kim altýný deðiþecek kardeþimin?
Kim sayacak koyunlarý aðýla koyarken?
Bulaþýðý kim yýkayacak?
Kim sana getirecek suyun en tatlýsýný?
Kime anlatacaksýn
Meleklerin kocaman kanatlýsýný?



Belki beþiðimi kertecektin.
Belki berdel edecektin
Göðsüme henüz çið düþmüþken…
Belki de…
Unutup töreleri
Sevdiðime verecektin…
Baðlayýp belime kýrmýzý kuþaðýmý,
Gurbete salacaktýn
Gözü sürmeli, eli kýnalý
GURBET’ini…


Neler vardý yazgýmda kim bilir?
Koyunlarý kaybedip, dayaktan korkacaktým.
Okumak hayaliyle yanýp tutuþacaktým.
Belki henüz onumda suda boðulacaktým.
Belki kuma elinde, periþan olacaktým
Kocamýn tekmesiyle yavrumdan kopacaktým
Töreye isyan edip, yârime kaçacaktým.
Fasit daireden çýkýp, isyan edip düzene
Belki kabuðu kýrýp, öðretmen olacaktým…


Baba…
Bilinmedik bir yola salýyorsun kuzunu.
Dur!
Fiþimi çekme henüz.
Sýmsýký sarýl bana
Sýmsýký sarýl baba!
Doyayým sigara kokulu soluðuna…
Ellerinin sýcaklýðýný hissedeyim
Soðurken bedenim…
Makine itmesiyle vursa da kalbim
Nefesim demleniyor ölümün inadýna…


Ýçim ürperiyor baba
Ýçim ürperiyor,
Melekler gerçekten kanatlýymýþ.
Uçmayý öðretiyorlar bana…
Cennetin kapýsýnda kavuþmak ümidiyle
Hoþça kal baba…



23.10.2010


Ömer Faruk Yurdagül


Not:Þiiri seslendiren deðerli eþim Hazal Karadað’a teþekkürlerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın: