Beni bulduðunda, Kýþa hazýrlýk yapan bir aðaçtým. Birer birer koparýp atmaktaydým yapraklarýmý. Fark etmedin mi? Sen geldiðinde güneþine aldanýp, Tomurcuklandý dallarým. Sonra dolu vurdu, Kurudum,ýslandým... Belkide o an derinleþti dramým.
Sonra beni bu halime aldýn. Sýký sýký sarýldýn boynuma. Bana bilmediðim baharlarý Ve hiç görmediðim mayýslarý yaþattýn. Kuþkuluyduk gerçekten, Bana hiçbir þey anlatmadan, Anlamak zorunda býraktýn seni. Kendime göre yorumladým hep, Rüzgarýný,güneþini,bulutlarýný ve býçaklarýný.
Sonra beni vazgeçirdin inadýmdan Þimdi gökyüzüm çýrýlçýplak. Çünkü seni anlamadým,çünkü seni anlatmadýn.
Belki de orda bitti dramým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairci_kız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.