Çiçekler henüz açmaya niyetli iken,
Gök yüzü yýldýzlar ile seviþirken,
Ellerin diyarýnda batmasýn diye diken;
Sen git ey yâr, GÖZLERÝN KALSIN...
Çocuksu yüreðim oynaya dururken;
Hasret yaðmurlarýdýr gözlerimde biriken.
Seni böyle patavatsýzca severken;
Sen git yârim, GÖZLERÝN KALSIN...
Umutlara kesilmiþ iken biletler,
Aþka kalkmýþ iken en son trenler,
Rahat olsun diye içinde ki niyetler;
Sen git üzerimde, GÖZLERÝN KALSIN...
Bahaddin’in ’ýhlamurlar’ý çiçek açtýðý zaman,
Hayaloðlu’nun ’rýza’sý öldüðü an,
Atilla’nýn ’an’ý geldiði zaman;
Sen git sevdiðim, GÖZLERÝN KALSIN...
Aþk kýrlarýnda hislerimi toplarken sana demet demet,
Rabb’im den baþkasýndan ummazken medet,
Gönlümü sana býrakacaksan hasret;
Sen yoluna vefasýz, GÖZLERÝN KALSIN...
Ben býçak yarasý misali acýyorken, senin canýna ise minnet,
Hesabýn iki cihanda da sorulur elbet.
Gelmemiþ iken henüz aþkýmýza gaflet;
Sen git hayýrsýz, GÖZLERÝN KALSIN...
Çocukluðumuza inip, oynar iken sobe;
Yerimi deþifre eden dillerin yansýn.
Günahlara etmiþ iken ben bir kere tevbe;
Ne olur git artýk, GÖZLERÝN KALSIN...
Sevdamýzda ihanet inan ben deðildim,
Namluda son fiþek, þarjörde sefildim,
Bir tek rabb’ime taptým, ’o’na eðildim;
Sen git bana emanet, GÖZLERÝN KALSIN...
Saatler ile barýþýk iken zaman,
Sensiz de olur elbet bu kalem kahraman.
Ayrýlýk türküsü çalarken bize baðlaman;
Ýstemiyorum git, GÖZLERÝN KALSIN...
Serhat kapatsa da bu sayfasýz defteri;
Kalbinde ebedi yaþayacak sen varsýn.
Olsa da sevdan kalemsiz þairin alýn teri;
Sen,sen git yasaklým, GÖZLERÝN KALSIN...
SERHAT ERTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.