Saçlarým bile aðýr geliyor korkuyorum düþeceðim birgün, Rüzgar bile savuracak beni bir yaprak gibi, Bir bardak suda boðulacaðým bu derdimle birgün, Korkuyorum karýncalar ezecek beni, benim onlarý ezdiðim gibi..!
Aðýr geliyor parmaðýmda duran ay yýldýz armalý yüzüðüm. Gömleðim bile aðýr geliyor yan yürüyorum Ýstanbul sokaklarýnda, Kaçtým bugün arkama bakmaksýzýn, bendim en son gördüðüm. Sevginin S’si bile aðýr geliyor çatlamýþ dudaklarýmda...
Susamam, konuþamam, anlatamam garip bir tutku bu, Beni kara topraða iten son nefeslik bir tutku bu, Siyahýn içinde daha siyah kalmanýn getirdiði bir piþmanlýk bu, Ölümün adý bile aðýr geliyor ruhuma, Ya bir kurtuluþ ya da bir isyanýn ifadesidir bu......!
14.08.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
onursevik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.