Sýrtýmýza sardýk, þimþirden semeri
‘Eþþeðe semeri aðýr gelmez’ derler
Sýktýkça sýktýk, gönden kemeri
‘Eþþeðe semeri aðýr gelmez’ derler
Aðýrlýk taþýrým, itiraz bilmedim
Verilen kabulüm, yalana gülmedim
Ezildim altýnda, geriye dönmedim
‘Eþþeðe semeri aðýr gelmez’ derler
Sýðýrlar otlakta, yedikçe semirdi
Yapýþtý sýrtýma, kurtlarda kemirdi
Yalpamda kabama, vurulan demirdi
‘Eþþeðe semeri aðýr gelmez’ derler
Beyleri aradým, tekmeyi vurdular
Sürüden ayrýldým, kumpasý kurdular
Sesimi yüksettim, karþýmda surdular
‘Eþþeðe semeri aðýr gelmez’ derler
Tepindim yalnýzca, hayat tek baþýma
Bakmadý kimseler, akan göz yaþýma
Çekindim sürmeler, olmayan kaþýma
‘Eþþeðe semeri aðýr gelmez’ derler
Ýsyaným düzene, gücümde yetmiyor
Çektiðim çileler, çekmekle bitmiyor
Yapýþtý yakama, býrakýp gitmiyor
Eþþeðe semeri aðýr gelmez’ derler
ARÝF BARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.