Bir sonbahara daha gebeyken yüreðim Yaþam adýna tüm hevesleri kuþanýrým Kafa tutarým zamana Zulamda bir deli sevda Parýldayan kunduramýn topuðuna yüklerim dünyayý Omuzumda ceket Bir cebinde umutlar yarýna dair Diðerinde ilk mektubu sevdamýn Alnýmdan akan teri silerim Öyle hýrçýn Öyle hoyratça Adýmlarým istasyon sokaðýný Giderim...
Bugün biraz yorgun Bugün biraz tedirgin Bugün yýldýzlarý doldurup avucuma Bütün ýþýklarýný söndürürüm Ýstanbul ’ un Gözüm kapalý girerim Ýstasyon sokaðýna O deli gençliðimin þahidi O yarým kalmýþ sevdamýn sokaðýna Yanarým Kanarým Ömrümün ilk Ömrümün tek Eyvallahýný çekerim Biraz garip Biraz mahsunca Giderim...
Varsýn sararýversin aðaçlar Dökülsün yapraklarý Bir deli rüzgar essin Fýrtýnalar essin Ýstasyon sokaðýnda Bütün bardaklarý üzerime boþalsýn gökyüzünün Sisler çöksün ömrüme Üç el silah patlasýn Yanaðýmda veda busesi Dudaðýmda çocukluktan kalma Baþýmýn belasý bir tebessüm Sokak sonu zemheri Sokak sonu cehennem Sokak sonu infaz da olsa Giderim...
Geride gülen çocuklar Geride bir kýrýk kalem Bir yarým þiir kalsýn geride Sevdama dair En mutlu anýlarým kalsýn geride Ah bu Ýstasyon sokaðý Nelere tanýk oldu Ne aþklar yaþandý aðaçlarýnýn altýnda Ne kavgalar yapýldý cadde üzerinde Kaç uykuya yatak oldu kaldýrýmlarý Sarmaþ dolaþ karabasanla Kabus dolu Bugün fermanlar yazýlsýn katlime Bugün kefenler biçilsin sevdama Bugün tutulsa da köþe baþlarý Öyle baþý dik Öyle maðrur Adýmlarým istasyon sokaðýný ...Giderim... Sosyal Medyada Paylaşın:
İmdat Özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.