Çekilmiyor Be Usta

Geceler karanlýk sessiz gökyüzü
Artýk ateþ yakýlmýyor be usta
Kimsenin kimseye kalmamýþ yüzü
Artýk dostlar takýlmýyor be usta

Herkes çýkarýnýn düþmüþ peþine
Eþinin dostunun bakmaz iþine
Bir insan ne yapar yalnýz baþýna
Artýk yokuþ çýkýlmýyor be usta

Zaman çok deðiþmiþ vermiyor güven
Þarlatanlar dolmuþ kendini öven
Biz mi kaldýk acep dizini döven
Artýk yama dikilmiyor be usta

Sokaklar yabancý bizi boðuyor
Yürekler buz tutmuþ sevgi soðuyor
Her sabah her akþam dertler doðuyor
Artýk umut ekilmiyor be usta

Sevmeler sahteymiþ dostluklar yalan
Yürek yangýnlarý dünlerde kalan
Saðýmda solumda zehirli yýlan
Artýk öze bakýlmýyor be usta

Gündüze sýðmazdýk geceye kaldýk
Þu dünyanýn sahte düþüne daldýk
Söylesene bana kaç murat aldýk
Artýk kahýr çekilmiyor be usta

**Abdullah RAMAZAN

Sosyal Medyada Paylaşın: