İzmirli Garip Kediyim
Ben bir garip kedi idim
Bir lokma aþ bulmak için kilometrelerce gezer idim
Ürkektim
Ýnsanlardan iþkence göreceðimi bilirdim
Hastalandým gezemez oldum
Bir hayýrsever beni kutuya koydu
Dükkânýn kapýsý mekâným oldu
Tam rahat ettim derken gecenin bir vaktinde
Üniversiteli bir gurup geldi
Beni tekme ile kutudan çýkardý
Baþýmý ezerek beni öldürdü
Seyredenlerde zevk aldý
Ama bir þeyi unutmuþlardý
Benim yanýmda Allah’ým vardý
O vicdansýzlarý bütün Türkiye’ye tanýttý
Bu yaþlarýna kadar onlar sevgi saygý merhamet dersi almýþlardý
Onlar gibileri baþý testere ile ayýranlardý
Lanetim onlarýn üstünde ömür boyu kalacaktý
Benim Ýzmir’imin her karýþý þehit kaný ile yýkanmýþtý
Atamýzýn ayak izleri vardý
Bu memleketi gençliðe emanet etmiþti
Ama bizi bu gençler mi koruyacaktý
Bütün canlýlarý Allah yarattý
Ýnsan hayvan fark etmez her türlü vahþeti
Yurdumun her yerinde yaþatan böyle caniler
Acaba sonumuz ne olacaktý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.