YAĞMUR BULUTLARI AĞLIYOR

Yapraklarýn solmaya yüz tutuðu bir gün,
Gökyüzünden iri katreler düþüyor yeryüzüne.
Rüzgar esiyor , þaçlarý karýþýyor.
Susuyor sadece susuyor
Çünkü omuzlarýnýn, aðzýný açýldýðýnda
Dökülecek sözcüklerin altýnda ezilmesinden korkuyor.
Yüzü geçmiþe dönük,
Yutkunuyor.
Ýçindekileri daha derine itmek istercesine yutkunuyor
Acýyor sanki...
Çatlak dudaklarýnda buruk bir gülümseme,
Saçlarýnda kabulleniþ damlýyor.
Az sonra gözlerini kapatýp gökkuþaðýný hayal ediyor.
Gri yalnýzlýðýndaki gölgesi topraða düþüyor.
Birden daha hýzlý atýyor kalbi
Mutlu olmuþ gibi bir hali var
Sonra tekrar korku, endiþe, özlem...
Kimsesiz duygular sarýyor etrafýný
Daha az üþüyor artýk
Daha çok susuyor
Ciðerlerini terk ederken hava,
Ruhu yükseliyor göðe
Yaðmur bulutlarý aðlýyor.


NOT : yeni yeni bir þeyler karalýyorum çok güzel þeyler yazabiliyor deðilim ama sizlerin ne düþündüðünüzü gerçekten merak ediyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: