Sessiz ol canım...
Hoþçakal diyorsun...Sessiz ol caným;
Dost yüzlü düþmanlar,kýna yakmasýn...
Mendilini çekte,düþmesin kaným,
Göm þu gözlerimi;Daha bakmasýn...
Ardýna bakarsan,duramam; bakma...
Kül oldun diyorsan, öyleyse yakma,
Mutlu ol sevdiðim...kafana takma,
Ýstemem gözünden,damla akmasýn...
Yýrtma;o son resmi,Hatýran olsun...
Atma o gülleri,ver bende solsun,
Sende seveceksin,sen de bir kulsun,
Sevilirsen sev ki...gönül yýkmasýn.
Kuru yapraklara basma incinir.
Gülümse sevdiðim...el dertli sanýr.
Issýz limanlara,kuþlar mý konar?
bir garip;alnýna, derdi ekmesin...
O yerden geçerken,sessiz ol caným,
Farkýnda olmasýn,canlanýr aný’m.
Sen,dönüp giderken, yok artýk Nebi’m
Ne olur...son kez bak...Kurþun sekmesin..
Nebi KILIÇKAYA
22/10/10..cuma
11:35...sivas
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.