sökük bir cümlenin içine hapsedip gidiþini,
ünlemin gölgesinde kalmþ
çýkmaz sokak bir hayalin peþine takýlmýþ buldum kendimi....
el uzattýkça kaybolup gittik
aþk kocaman bir kara delikti bizim için...
unuttuðun yanýným hala
kahverengi gözlerinin kýrk yýl hatrý var bende
gelsen de gelmesen de....
ey aþk,
köþe baþýnda incek var demek var ya
güzelsin herþeye raðmen
yola devam....
sevilmeden sevmeye....