Gönül der ki ; Ey sevgili !.. Senden sebep hüzün.. Sebep senden, Yanlýþa düþmüþ özün. Var git, telafi et hataný. Görmez misin ? Þan-ý tarumar olmuþ þerefli adýnýn. Dilimde dua olan ismin, Küfüre dönüþmüþ, Yaban elin sözünde. Gözümde nur olan yüzün.. Þimdi sabýka kimlikli bir karede.. Var git ey sevgili... Var git.. Telafi et hataný. Gönül her dem gam içinde..
YAZAN GÖNÜL CESLI Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖNÜL CESLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.