’sen yok/sun ben yoksun’
hüznün mesken tuttuðu ruhlar zamanla solar
bundan kimsenin haberi yok
küf kokar ortalýk ,titreþir sesler
güller açmadan da kurur
fanusda ki balýk bilir
engin denizlerin mavisini ,kokusunu
tebessümü dudaðýnda yarým kalmýþ,son sözlerini söyleyemeyen
zamanýn deðerini
balýklar da gözleri açýk ölür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.