" Yıldızlar "

Siyah ufuklara bakmaktan yorulan bir kentte
Güneþ doðdu dönüþü unutan gecelerin üstüne
Ayýn þavký vurdu aklýný yitirmiþ gündüzlere
Her ikisi de þahittir
Güle verilen emanete



Sabra aþýk yýldýzlar dolaþmaya baþladý
Ruhunu özleyen caddelerde
Ashâb oldular onlar gonca gonca açan gülþende
Pazarlýksýz bir baþkaldýrýydý bu
Kinleri kursaklarýnda yuva yapan zalimlere




Gün geldi yandýlar yaz ayazýnda
Susuzluklarýný giderdiler Vahiy ile
Gün geldi dondular kýþ sýcaðýnda
Kanâatla beslediler yüreklerini
Erimediler hainlerin tuzaðýnda


Dertsiz olmayý dert olarak gördüler
Ýslâm olmayý dert edindiler
Hiç durmadan,sabah-akþam, hicret ettiler


Güzide baharlarda medenî oldular
Pâkize sevinçlerle doldular
Bir ömür sorumluluk bilinciyle yaþadýlar

Ölürken de dimdik ayaktaydýlar…



(ATAKUM_EKÝM/2010)

Dursun Tiftik

Sosyal Medyada Paylaşın: