Her gün heyecanla elimi uzattýðým Sesini duyacaðým diye, sabýrsýzlýkla beklediðim Telefonu açýp; “efendim, caným, kýzým” diyeceðin Þefkat dolu o sesini, çok özledim ANNECÝÐÝM.
Þimdi nerdesin, telefonlarýma neden bakmýyorsun Neden cevap vermiyor, beni sensiz býrakýyorsun Hani ben hep yanýndayým diyordun, beni mi kandýrýyorsun? Seni çok seven kýzýný, neden yalnýz býrakýyorsun.
Hastalandýðýmda baþýmý okþar, beklerdin sabaha kadar Þimdi sol yaným aðrýyor, yüreðim yanýyor, gözlerim aðlýyor Sensiz, ne günler ne geceler geçiyor ANNECÝÐÝM Sana olan özlemimden sabah olmak bilmiyor…
CANIM ANNEM ALLAH NUR ÝÇÝNDE YATIRSIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
nergiz-z Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.